10-06-2015 Kasian Marianne

Wat hebben we uitgekeken naar onze komst op Sanur. Helaas, is Marianne getroffen door een darmvirus waardoor zij vannacht heeft gespookt en vanmorgen geradbraakt is wakker geworden. We durven het evengoed aan een ontbijt te nuttigen in de ontbijtzaal van het hotel. Het ontbijt is zeer uitgebreid en absoluut erg smakelijk te noemen. Na het ontbijt maken we een ommetje naar de winkeltjes rondom het hotel gelegen en pakken even verderop op de rotonde van de Jl. Dano Poso /Jl. Tamblingan een bemo voor € 0,66 richting de Hardy's. 

Eerst keren we aan bij de Radha Homestay waar we vorig jaar verbleven en begroeten daar de dames die onze kamers en het ontbijt verzorgden tijdens ons verblijf destijds. De Radha heeft een kleine metamorfose ondergaan, zo hebben ze er nu beneden vlakbij de incheckbalie een klein zitje en er is een nieuw gebouwtje neer gezet wat aan een soort van overdekt podium doet denken. Helaas zijn we er vergeten foto's van te maken. Na dit bliksembezoek gaan we binnen bij Rita's Shop, hier kochten wij vorig jaar ons beeld van de processie optocht. Een dergelijk beeld hebben ze nu niet meer in de winkel. We snuffelen nog wat rond in de shop maar keren zonder aankoop weer naar buiten.

We draaien om tot voorbij de Hardy's en lassen een break in bij The Coconut Tree om iets te drinken. Het voelt vertrouwd om hier te zijn. 

Helaas voelt Marianne zich gaandeweg weer misselijk worden; we rekenen gauw af en nemen de eerste beste bemo terug tot bij het Prama hotel.

Als het weer even lijkt te gaan met Marianne, besluiten we om te gaan chillen aan het zwembad. We vinden er een mooi plekje onder de parasol en plonsen al snel het bad in voor de nodige verkoeling want het is best warm te noemen. Na wat gedobberd te hebben gaan we languit op onze ligbedjes en proberen alle beetjes zon te vangen voor zover dat mogelijk is onder onze parasol. Krampjes! Marianne gaat even terug naar de kamer voor een sanitaire stop en als zij terug is, voelt zij zich nog steeds niet je-van-het en blijven de krampjes aanhouden. 

We blijven nog even bij het zwembad liggen, ik bestel er een 'kleine' snack en geniet volop van mijn beef satay. Net als we daarna weer proberen een verfrissende duik te nemen, voelt Marianne dat het weer niet lekker gaat allemaal. Hierop pakken we ons boeltje bijeen en reppen ons naar de kamer. Inderdaad foute boel. Langs twee kanten komt het er uit en lijkt er geen stoppen aan. Marianne heeft overduidelijk iets heel verkeerds gegeten of gedronken. 

De immodium die we bij ons hebben, heeft helaas nog steeds niet de gewenste uitwerking. Kasian Marianne. Ze heeft zich zo verheugd op Bali (zelfde geldt voor mij) en nu gooit alweer een darmbacterie roet in het eten. 

Compleet gesloopt van de dag is Marianne nu dromenland aan het verkennen. Hopelijk doet de rust haar goed genoeg om morgen volop van de nieuwe dag te genieten. 

Tot morgen!