11-06-2015 Pelan Pelan
11 juni 2015 - Sanur, Indonesië
Nieuws van het ziekenfront:
Marianne is aan de beterende hand, als is dat nog niet voor de volle 100%.
Zelf ben ik ook niet helemaal vrij van krampjes geweest en heb ik het gelukkig bij twee nachtelijke sprintjes naar het toilet kunnen houden.
Vandaag doen we het zekerheidshalve pelan pelan aan. Vanmorgen na het ontbijt een klein wandelingetje over het strand gemaakt en daarna hebben we tot rond de middag weer heerlijk bij en in het zwembad vertoefd. Het is niet erg druk bij het zwembad dus we hebben er nog voldoende keuze uit ligbedjes die in een schaduwrijk plekje gesitueerd zijn. Als we voor vandaag weer even genoeg zon hebben opgedaan, trekken we ons even terug op onze kamer en relaxen er wat.
Marianne heeft tot dan toe amper iets gegeten, durft dat eigenlijk niet zo goed maar gaat proberen weer wat te nuttigen. We besluiten daarop naar de Hardy's te gaan met de shuttlebus van het hotel om wat gezonde snacks zoals watermeloen en druiven in te slaan voor Marianne en wat andere -minder gezonde maar wel lekkere- snacks voor mij te halen.
Nu we dan toch bij de Hardy's zijn, kunnen we net zo goed ook even boven bij de kleding en souvenirs etc kijken. Er is qua variatie in aanbod weinig veranderd ten opzichte van vorig jaar. Zonder souvenir voor thuis of andere aankopen, lopen we de Hardy's weer uit en slaan linksaf tot bij Café Smörgas. Onze inwendige mens snakt naar vulling, voor de één resulteert dat in een groot bord vol watermeloen en een glas meloensap, voor de ander in een Wrap Kebab en een Ice Latte. Het laat zich denk ik makkelijk raden wie wat gekozen heeft ;-) Hierna keren we weer met de shuttlebus terug naar het hotel, waar we de rest van de middag en avond verder zullen relaxen op onze kamer met onze (on)gezonde snacks, een leuke film op HBO en elkaar als goed gezelschap. Wij komen zo de avond echt wel door.
Tot morgen.
Is niet zo fijn zeg maar in dat heerlijke weer daar.
Geniet er nog even van !!!
Ik doe steevast mn oefeningen al gaat t niet altijd pijnvrij maar de aanhouder wint en ik heb n doel voor ogen.....op naar Bali volgend jaar.
Lfs en n knuf,
mamaLou
en hoop, dat in het vervolg alles weer lekker gegeten kan worden.
Groetjes en nog veel plezier.