05-06-2015 Schone schijn

Na een veel te korte nacht (bij ons allebei wilde het maar niet lukken goed in slaap te vallen) worden we door Hans en Gangbang opgehaald voor een rit van Jogjakarta naar Solo waar ons volgende hotel zich bevindt. Onderweg er naar toe maken we een aantal stops waarvan de eerste bij het Paleis van de Sultan is. We worden door lokale gids over het terrein meegenomen en gaan kamer na kamer in. Erg mooi of interessant vinden wij het niet. Kan gebeuren!

Volgende stop is het waterpaleis van een van de vroegere sultans. Van paleis is nauwelijks sprake en wat eens drie mooie zwembaden geweest zijn, zijn nu niet meer dan lege vies geworden baden. Ook de rest van het complex is totaal niet onderhouden. Waarom ze dit nog opnemen bij de reisbureau's als highlight is ons volslagen onduidelijk.

Op naar de volgende stop dan maar: een bezoekje aan een zilverwerk atelier. In vergelijking met het atelier van Celuk op Bali zien we hier geen kleine vieze hokjes waar mensen zilver smeden. In het atelier staan aan weerszijde van de ruimte 2 rijen met lange bureau's opgesteld. Aan de ene kant de vrouwen, aan de andere kant werken de mannen. We volgen het gehele proces van begin tot het eind van het maken van een zilveren sierraad. Met veel oog voor detail worden de sierraden gemaakt. Na afloop van onze rondleiding door het atelier krijgen we de gelegenheid om bij de zilveren koopwaar te kijken. De enige ring die we mooi vinden, passen we niet en kan ook niet op maat gemaakt worden. Helaas katjangkaas dus, voor ons en voor hen geen aankoop.

Op naar de Prambanan tempels, het hoofddoel van vandaag. Net als de Borobodur zijn we ook van de Prambanan tempels erg onder de indruk en vinden het meer dan sneu dat door een aardbeving de tempels niet meer in tact zijn gebleven. Over het gehele complex liggen bergen brokstukken die stukje bij beetje weer opgebouwd zullen worden tot de tempels die ze eens waren. Onze gids laat ons de mooiste plekjes zien vanaf waar je het best je foto's kan nemen en heeft daar een goed oog voor. Hoe? Dat zal pas terug te zien zijn in ons foto-album. Voor jullie hebben we vast een van foto van het Prambanan tempelcomplex.

Daarna worden we door Hans naar een authentiek restaurant gebracht, zo zegt hij maar niets is minder waar. Het is wederom een toeristisch restaurant waar zo'n beetje iedere gids zijn gasten naar toe brengt. Het eten kan er net aan mee door, maar om er iets smakelijks over te kunnen schrijven gaat te ver.

Op naar het hotel dan maar. Deze oogt groot en onpersoonlijk en zelfs het welkomstdrankje smaakt allesbehalve lekker. Maar goed, het is wel attent van het hotel ons een welkomstdrankje aan te bieden. Wanneer we onze sleutel hebben, nemen we onze kamer in gebruik. Steenkoud is het er omdat vermoedelijk de aico al een hele dag aanstaat op ca. 18 graden. Uit dat ding, maar dat lukt ons langs van geen kanten. Een verdere inspectie van de kamer laat ons zien dat enig onderhoud best mag want hier en daar is het nodige verval zichtbaar. Ook wij raken in verval als onze darmen te kennen geven de lunch te willen lozen. Oeps probleempje! Ons toilet heeft schijt aan onze boodschap en wil niets doorspoelen. Wij spoeden ons naar de duty-manager en zij regelt in minder dan geen tijd een andere kamer voor ons. Goed gedaan Lor In Hotel.

Na keuring van de nieuwe kamer waarvan het toilet in ieder geval door kan spoelen, besluiten we het hotel te verkennen. Allemachtig wat een groot complex, je kan er met gemak verdwalen en dat geldt dan voor zowel binnen als buiten. We eindigen onze avond met een diner in het hotelrestaurant. Als wij ons hoofdgerecht genuttigd hebben, krijgen we de vraag of we nog een dessert willen. Dat willen we wel en krijgen de dessertkaart met daarop 5 desserts: gebakken banaan, pudding, tiramisu, vers fruit of appeltaart. Terwijl wij proberen een keuze te maken, komt de ober ons vertellen dat ze geen desserts (?) meer hebben behalve vers fruit en ijs. IJs? Dat stond niet op de kaart, hahahaha. Je had er bij moeten zijn. Uiteindelijk krijgen we het voor elkaar ijs + fruit te krijgen. Hulde daarvoor. Toch weer goed opgelost. Omdat we morgen weer vroeg op moeten, sluiten we nu af.

Eerst even op muggenjacht voordat zij de jacht op ons openen en dat p(r)ikken we niet. Selamat tidur.