2-5-2014, Dag 13

Al vroeg wakker vanmorgen en dan borrelen de leukste ideeën op...

Even in overleg met Loekie. Ik leg haar voor dat ik bij wijze verrassing voor Marianne een seafood dinner in Jimbaran wil boeken voor ons drieën. Loekie lijkt het ook een leuk idee en dus volg ik de boekingsprocedure en is niet veel later de boeking bevestigd. A.s. Maandagavond, onze laatste avond op Bali, zullen we naar Jimbaran gaan. Ik druk Loekie op het hart vooral niets tegen Marianne te zeggen. Moet een geheimpje blijven.

Nietsvermoedend wordt Marianne wakker en is aan alle kanten lekgeprikt door de hier aanwezige muggen; je hoort ze niet maar hun beten zijn des te meer voelbaar en jeuken als een gek.

Wanneer we gedouched en aangekleed zijn en ons ontbijt achter de kiezen hebben, houden we de eerste de beste taxi aan en laten ons naar The Discovery Mall in Kuta rijden.

We slagen er alledrie in een paar mooie aankopen te doen en vinden eindelijk dé Batik bedsprei waar we al een tijdje naar op zoek zijn. Ruimte om ook een bezoekje te brengen aan the Beach Walk is er niet; iedere hand is al bezet door één of meerdere tassen met mooie hebbedingen.

Terug in Sanur maken we ons weer op voor een bezoek aan het zwembad en spreken af met Wayan. Loekie kent haar nog van vorige Bali bezoeken en wij hebben vorig jaar kennis met haar gemaakt. Vandaag heeft ze haar dochtertje van 3,5 bij zich en de oppas. De oppas geven wij hooguit 14 jaar en zeggen nog tegen elkaar... "een kind dat op een kind past". Wayan haalt ons uit de droom en verteld ons dat de oppas al 26 jaar is. We zijn met stomheid geslagen, dat hadden we echt niet verwacht.

Nog voordat Wayan bij het zwembad is, hebben wij al een duik genomen en komt het terloops op het aantal tours dat we gedaan hebben. Tot nu toe zijn dat er nog 3, morgen staat er 1 op het programma (daarover morgen meer) en maandagavond de seafood dinner tour maar daar weet Marianne nog niets van.

Als ik Marianne vraag wanneer ze denkt dat we gaan beginnen met de koffers weer in te pakken, is haar antwoord: "maandagavond". Oeps denk ik, dan staat er al iets op de planning.

Om niet op het allerlaatste moment nog onze spullen te hoeven inpakken, klap ik uit de school en laat Marianne weten wat ik in het geheim op touw gezet heb. Zo kunnen we maandag al eerder beginnen met inpakken en overval ik haar maandag niet ineens vlak voor we worden opgehaald door de tour driver.

Marianne is aangenaam verrast door dit initiatief en vindt het een leuk vooruitzicht in Jimbaran ons afsluitende dinner te genieten.

Eenmaal weer op het droge, komen niet veel later Wayan, dochter en oppas ook aan. Het dochtertje van Wayan is erg verlegen en durft ons amper aan te kijken. Ze klampt zich vast aan haar moeder en gaat iets later met de oppas naar een speelplek waar een schommel en een glijbaan zijn.

Van Wayan horen we waar ze nu werkzaam is, hoe ze woont en dat haar man op een cruiseschip werkt om in november pas weer terug te keren in Bali. Wayan en haar man Nyoman hopen over 2 jaar een woning voor zichzelf te hebben. Ze wonen nu al 8 jaar in een omgeving gelijk aan die van de Homestay, waar ook meerdere gezinnen hun onderdak hebben.

Tegen 17 uur nemen we afscheid en gaan we ieder weer ons eigen weg, zij naar hun onderkomen (met zijn drieën op 1 scooter) en wij naar het onze (te voet).

Over een half uur (het is dan 19:30 uur lokale tijd) gaan we eten bij The Coconut Tree als daar nog plaats is en anders wijken we uit naar The Wicked Parrot.

Morgenochtend tussen 8:00 en 8:30 uur worden we opgehaald voor een halve dagtocht...

Wij melden ons morgen weer, so stay tuned.