23-4-2014, Dag 4

Vandaag was een relax dag. Niets op het programma. Dus Petra vertrouwd mij haar tablet toe om een stukkie te schrijven. Om te beginnen de antwoorden van onze kleine quiz.

Petra was degene die uit haar broek scheurde tijdens de wandeling dwars door de sawa's. En niet een klein beetje maar gewoon twee mega scheuren rond haar achterste. Ik ben gevallen en op mijn kont een stukje naar beneden gegleden.  Ook was ik het die tot 2x toe met 1 voet diep in de blubber van de rijstvelden wegzakte. En na het nutigen van 3 ijs cappuccino was het Petra die uit haar bh knapte. Ach ja scheelt weer bagage in de koffer terug.

Na het ontbijt en een douche naar het strand gegaan. Zelfde stek als eergisteren. Tenslotte waren de zonnebedjes daar slechts 15000 ruhpia. 0,95 cent. Inclusief parasol en handdoek. Dat bleek dus een vergissing. Nu was de prijs ineens 50.000 ruhpia. Waarschijnlijk hebben wij het verkeerd verstaan. Piptien of piptie klinkt hetzelfde. Wij gaven in elk geval 15 en de jongen accepteerde dat. De dame van vandaag niet dus. Het was 50 of niet. Nu is dat slechts 3 euro dus waar maak je je druk om en het duurde niet lang of we lagen lekker in de schaduw van de parasol. Het was vandaag bloedheet. Bijna geen wind. Zelfs in de schaduw niet lang vol te houden. Begin van de middag waren we er klaar mee. Terug naar de Radha om te douchen.

Een tante van mij is pas op Bali geweest en had een leuk tentje geadviseerd. Dat ligt echter ca. 1,5 kilometer verderop en dat stuk op het heetst van de dag lopend afleggen gaat ons Blanda's te ver. We besloten een bemo aan te houden. Dat zijn een soort mini busjes die af en aan rijden met de schuifdeuren open en achterin 2 houten bankjes. Je steekt je hand op en ze stoppen. Na wat tawar (afdingen)  op de eerst genoemde prijs van Rp 20.000 (we dingen slechts af tot Rp15.000) en nemen plaats in de bemo die ons tot Jl. Cemara brengt.

We vervolgen onze weg verder te voet, vinden de Warung die tante Ciska beschreef maar drinken en eten uiteindelijk wat bij The Cat & The Fiddle.

Onze terugweg nemen we deels via het strand en deels per bemo. Ditmaal betalen we slechts Rp 10.000 voor een ritje tot aan de Hardy's.

In de Radha houden we een siësta en worden wakker als we honger beginnen te krijgen. We wilden eigenlijk naar het RiB Restaurant maar eindigen bij een restaurant waar die avond Barong Bukung & Mask Dance voorstelling is.
Wat men ons precies wil vertellen met de dans is ons niet helemaal duidelijk. Het geheel an sich is in ieder geval vermakelijk.

Tot besluit keren we nog een keer bij Casablanca aan voor wederom een ijscappucino. Bang om weer uit een of ander kledingstuk te scheuren, blijft het ditmaal bij 1 ijscappuccino voor Petra.

Voor ons is de dag weer voorbij.

Morgen gaan we bij Ypac in Jimbaran op bezoek, waar Loekie als vrijwilligster aan de slag is.